بسم الله الرحمن الرحيم

السلام عليك يا مولاي يا صاحب الزمان؛ ادركنا ارشدنا.

السلام عليكم و رحمة الله

روايت را يك بار ديگر با دقت بخوان

حضرت صادق سلام الله عليه فرموده‌اند:

" فَلَمَّا طَالَ‏ عَلَى‏ بَنِي‏ إِسْرَائِيلَ‏ الْعَذَابُ ضَجُّوا وَ بَكَوْا إِلَى اللَّهِ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَى مُوسَى وَ هَارُونَ يُخَلِّصُهُمْ مِنْ فِرْعَوْنَ فَحَطَّ عَنْهُمْ سَبْعِينَ وَ مِائَةَ سَنَةٍ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع "هَكَذَا" أَنْتُمْ لَوْ فَعَلْتُمْ لَفَرَّجَ اللَّهُ عَنَّا فَأَمَّا إِذَا لَمْ تَكُونُوا فَإِنَّ الْأَمْرَ يَنْتَهِي إِلَى مُنْتَهَاهُ. "

(بحار الانوار ج4 ص118 چاپ بيروت)

هنگامي كه عذاب بر بني اسرائيل طولاني شد، چهل صبح به درگاه الهي "ضجه" و "گريه" كردند. پس خداوند به موسي و هارون وحي كرد كه آنها را از ظلم فرعون نجات دهند. پس [به واسطه اين دعا] خداوند 170 سال از دوران عذاب آنها را از بين برد.

و سپس حضرت صادق سلام الله عليه فرمودند:

همينگونه شما نيز اگر عمل نمائيد، خداوند فرج ما را خواهد رسانيد و اگر چنين نكنيد، امر به انتهاي خود مي‌رسد.

اينكه "همه ما" امر به ضجه و بكاء شده ايم، يعني چه؟

به نظر مي رسد شايد به اين معنا است كه اوضاع به طور كلي براي همه، با هر سطح معرفتي كه دارند، "دگرگون" مي شود؛ چه عوام و چه اولياء الله و چه مراجع و چه هر آنكه در اين اوضاع غيبت ولي الله و جولان شياطين، حلاوت خدمتگزاري به صاحب الزمان سلام الله عليه را مي چشند؛ آري حتي اينان نيز نبايد خود را مستثنا بدانند در ضجه و بكاء و بگويند كه ما هم اينك نيز در بهشت خدمتگزاري هستيم؛

اگر بنا بوداوضاع و احوال فقط كمي "تغيير" كند، شايد ضجه و بكاء نياز نباشد؛ براي همه ما و همه بشر و همه موجودات، اوضاع "دگرگون" خواهد شد و لذا "همه" خود را موظف به "ضجه" و "بكاء" مي بينند. اللهم فاكشف الضر عن وليك واجعله خليفة في ارضك كما ضمنت له